محمد میرزایی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی با اشاره به برخی از مستندات مذهبی در رابطه با مفهوم «عارفاً بحقه» ابراز کرد: در متون روایی مفهوم عارفاً بحقه به معنای حق امام در گوش دادن به سخنان و اطاعت از امر اوست.

وی مقام مفترض‌الطاعة بودن را از مصادق معرفت به امام معصوم(ع) خواند و اضافه کرد: در الأمالی شیخ صدوق و جلد یک اصول کافی شیخ کلینی در خصوص حق امام و معنای عارفاً بحقه ذکرشده است: شیعه «مفترض الطاعة» است به مفهوم اندیش? اطاعت محض از امام.

میرزایی به تحلیل مفهوم عارفاً بحقة پرداخت و افزود: در اذن دخول حرم حضرت رضا(ع) آمده است: من می‌دانم رسول تو و جانشینانش نزد تو زنده‌اند و روزی می‌خورند، موقعیت من را می‌بینند، سخن من را می‌شنوند و سلام مرا پاسخ می‌دهند اما خداوند متعال گوش مرا از شنیدن صدای آنها محجوب کرده است، من از تو و خلیفه تو به عنوان امام که بر من اطاعت از امر او فرض شده است، اطاعت می کنم و او همانا علی‌ابن موسی‌الرضا(ع‌) است.

وی با اشاره به اینکه هر کس به زیارت ایشان می‌رود، باید بداند که فرامین ایشان برای ما حجت است و تا این معرفت حاصل نشود به حقیقت زیارت نائل نمی‌شویم، ابراز کرد: شناخت مطابق متون روایی بر دو گونه است؛ اینکه در شناخت نظری امام کیست و چه موقعیتی دارد تا با توجه به مستندات و متون روایی متقن حرکت کنیم، چه حقی امام بر مردم و متقابلاً مردم بر امام خود دارند که از طریق سخنان خدا در قرآن و سایر انبیاء و ائمه معصومین(ع) حاصل می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی با بیان این نکته که بخش دیگر معرفت از راه عمل حاصل می‌شود، اظهار کرد: از گفتار حضرت رضا(ع) نقل شده است: «کسی که فکر می‌کند از ماست و به گفتار ما عمل نمی‌کند از ما نیست» و مجموعه گفتاری که مشهور به «صفات الشیعة» از ائمه معصومین(ع) به ما رسیده، کاملاً روشن می‌کند که شیعه حقیقی کیست.

ادامه مطلب...