پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در روز غدیر خم بعد از حمد و ثنای الهی و ابلاغ رسالتی که از جانب خداوند متعال بر دوشش بود و معرفی حضرت علی علیه السلام به عنوان وصی و خلیفه و امام و جانشین بعد از خودش به مردم اینچنین گفت:

بدانید که در راس همه امر به معروف ها و نهی از منکرها این است که سخن مرا دریابید و آن را به کسی که حضور ندارد برسانید،او را به پذیرشش (ولایت و خلافت حضرت علی) امر کنید و از مخالفت با آن نهی نمایید زیرا آن امری است از جانب خدای عزوجل و من. وهیچ امر به معروف و نهی از منکری نخواهد بود مگر با امام معصوم.

منبع: ترجمه خطبه غدیر به انضمام داستان غدیر از زبان امام محمد باقر علیه السلام مترجم داوود روحانی معین

پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله و سلم در سال دهم هجرت براى انجام فریضه وتعلیم مراسم حج‏به مکه عزیمت کرد. این بار انجام این فریضه با آخرین سال عمر پیامبر عزیز مصادف شد و از این جهت آن را «حجة الوداع‏» نامیدند. افرادى که به شوق همسفرى ویا آموختن مراسم حج همراه آن حضرت بودند تا صد وبیست هزار تخمین زده شده‏اند.

مراسم حج‏به پایان رسید وپیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم راه مدینه را،در حالى که گروهى انبوه او را بدرقه میکردند وجز کسانى که در مکه به او پیوسته بودند همگى در رکاب او بودند، در پیش گرفت. چون کاروان به پهنه بى آبى به نام «غدیر خم‏» رسید که در سه میلى «جحفه‏» (1) قرار دارد، پیک وحى فرود آمد وبه پیامبر فرمان توقف داد. پیامبر نیز دستور داد که همه از حرکت‏باز ایستند وبازماندگان فرا رسند.

کاروانیان از توقف ناگهانى وبه ظاهر بى موقع پیامبر در این منطقه بى آب، آن هم در نیمروزى گرم که حرارت آفتاب بسیار سوزنده وزمین تفتیده بود، در شگفت ماندند.مردم با خود مى‏گفتند: فرمان بزرگى از جانب خدا رسیده است ودر اهمیت فرمان همین بس که به پیامبر ماموریت داده است که در این وضع نامساعد همه را از حرکت‏باز دارد وفرمان خدا را ابلاغ کند.

ادامه مطلب...