خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)_ بررسی زندگی امام رضا(ع) به عنوان راهبر هشتم شیعیان به یقین برکات فراوانی را به همراه خواهد داشت.

با توجه به سالروز شهادت اما هشتم شیعیان(ع) دقایقی را به گفت‌وگو با سید محمدحسن مومنی، پژوهشگر حوزه دین و نویسنده کتاب «امامت از نگاه عقل و معرفت دینی» گذراندیم تا موضوع مهم اعتقاد به ولایت و امامت امامان معصوم(ع) و همچنین چند موضوع مرتبط با امامت امام رضا(ع) را بررسی کنیم. با هم این مصاحبه را می‌خوانیم.

امام رضا(ع) شرط وارد شدن در حصار پیامبر اسلام را علاوه بر ذکر «لااله‌الا‌الله» به عنوان یک اصل توحیدی، پذیرش امامت و ولایت می‌داند که به حدیث سلسله‌الذهب نیز معروف است. امام(ع) بر اساس چه استدلالاتی این دو اصل را لازم و ملزوم هم دانسته است؟ آیا یک باور و اعتقاد است یا یک استراتژی؟
درباره این حدیث شریف که معروف است به حدیث «سلسله‌ الذهب» باید گفت که دو تن از حافظان احادیث نبوی(ص) به نام‌های «ابوزعه» و «محمد بن اسلم طوسی» نقش بلندگو را برای امام رضا(ع) ایفا می‌کردند؛ یعنی حضرت(ع) کلمه به کلمه حدیث را بیان می‌فرمودند و این دو نفر نیز با صدای بلند حدیث را به گوش مردم در دور دست می‌رساندند.

همین مقدار کافی است تا انسان اهل فکر و دقت به اهمیت این حدیث شریف پی‌ببرد، زیرا حافظ حدیث عنوانی نبود که به سادگی بر هر دانشمندی اطلاق شود. برخی گفته‌اند که حافظ حدیث آن دسته از استادان علم حدیث‌اند که دست کم صد هزار حدیث از حفظ داشته باشند. اکنون تصور کنید دو شخصیت علمی- فرهنگی را که هرکدام صد هزار حدیث از حفظ دارند و در جریان روایت حدیث «سلسله الذهب» نقش واسطه و بلندگو را ایفا کنند.