برکه در برکه، آواز بلند علوی‌ات طنین‌انداز شد، آسمان‌ها، کوه‌ها، دره‌ها، بیشه‌ها و درختان، تمام‌قد به احترام قامت هاشمی‌ات ایستادند، تاریخ، ثانیه‌های بی‌رمقش را به یاد می‌آورد.آفتاب لحظه‌ای ایستاد، همه دیدند که به احترام تو، لحظه‌ای خورشید روی نتابید تا همه ببینند، نور تو از آفتاب بیشتر است؛ صدای تپش قلب‌ها حتی ریگ‌های بی‌خیال آن بیابان تفتیده را مجبور کرد، سرکی بکشند تا ببینند چه خبر است، برکه، خوشحال از حضور ناب یک عشق، موج، ‌موج، بوسه برای ابر‌ها می‌فرستاد تا ابرها ببارند و عشق خداوند را بوسه‌باران کنند. امروز غدیر، ظهور منجی عشق است که دارد به فراموشی سپرده می‌شود، علی‌منکران دیروز، امروز مهدی را انکار می‌کنند و تازه فهمیده‌اند که اگر مهدی بیاید، اصلاً نمی‌توانند هرکاری دلشان می‌خواهد، انجام دهند، شمشیر از روبسته‌اند و چنان امام زمان را انکار می‌کنند که انگار هیچ امامی نبوده است!

ادامه مطلب...


:: برچسب‌ها: امیرالمومنین (ع) معیار زندگی و محور وحدت